Hoi, ik ben Hercule en ik ben 25 jaar. Ik kom oorspronkelijk uit Congo. In 2012 ben ik naar Nederland gevlucht omdat het er niet meer veilig was.
Vooral uit de gebieden waar ik vandaan kom, is er veel oorlog. Daardoor zijn de meesten op zoek naar veiligheid en proberen gewoon weg te komen. Het maakt niet uit welke kant op en daarom weet ik ook niet precies waar mijn familie is. Dat maakt het moeilijk. Ik ben hier, maar ik heb totaal geen idee waar de rest van mijn familie is. Ik weet wel dat mijn zus in Amerika is. Met haar videobel ik wel eens, waardoor ik nog enigszins contact met haar heb. Het liefst zoek ik mijn familie en haar op.
Ik vind het leuk om te basketballen en mensen te helpen met IT-gerelateerde vragen. Wanneer ik iets weet en als ik iets kan bijdragen, dan doe ik dat graag. Als mensen bijvoorbeeld problemen hebben met hun laptop, vind ik het leuk om te helpen. Bij de Huiskamer voor vluchtelingen was communicatie soms een ding, vanwege andere talen en dan vond ik het leuk om te vertalen.
Toen ik naar Nederland kwam, woonde ik eerst in AZC’s, maar sinds 2017 heb ik een eigen plek in het jongerenhuis. Door in het jongerenhuis te wonen, heb ik geleerd om samen te wonen met Nederlanders. Hier in Nederland is het gebruikelijk om het huishouden gezamenlijk te draaien. Vandaar dat we een takenlijst hebben, waarin de taken onder ons zijn verdeeld. Verder heb ik ook al verschillende Nederlandse gerechten geproefd en proeven de studenten weer onze verschillende keukens. Wanneer ik kook, is dit vaak iets uit mijn eigen cultuur, bijvoorbeeld rijst en kip. Dit is vaak pittig, dus het is handig om hier rekening mee te houden wanneer ik kook. Rekening houden met iedereen en omgaan met andere mensen in de woning is ook iets dat ik hier heb geleerd. Zo is de ene persoon bijvoorbeeld meer open en de ander juist wat meer gesloten en zo is iemand bijvoorbeeld wat meer actief dan de ander. Het is belangrijk om hierin samen een balans te vinden. Hoe kunnen we het beste hier samen wonen? Wanneer er een nieuwe bewoner komt, moet diegene zich natuurlijk ook welkom voelen. De studenten die hier komen wonen, zijn op de hoogte van dat het geen ‘’normaal’’ studentenhuis is. Er is een verschil tussen de studenten en ons, maar we willen allemaal een goede manier vinden om het samen wonen goed te laten verlopen.
Voor mij persoonlijk heeft het jongerenhuis geholpen met dat ik mij nu volledig op school kan focussen. Ik hoef mij geen zorgen te maken over onderdak. Hier heb ik alles wat ik nodig heb: een eigen slaapkamer, een keuken om eten te maken, een plek om te douchen, etc. Door het hebben van deze vaste woonplek, neemt dit wat zorgen weg.
Door in het jongerenhuis te wonen, heb ik geleerd om samen te wonen met Nederlanders en kan ik mij volledig focussen op mijn studie, zodat ik mij geen zorgen hoef te maken over een plek.
Of ik het lastig vond om aan de Nederlandse cultuur te wennen? Ja en nee. Eerst zat ik op een soort school, waar alleen maar jongeren in dezelfde soort situatie als ik zaten. Dit was met alleen maar buitenlanders en daar kwam ik dus bijna niemand tegen die Nederlands is. Toen ik naar een andere school ging, kwam ik wel in contact met Nederlanders en dus ook de Nederlandse cultuur. Ik sta open om nieuwe dingen te leren kennen. Vanuit mijn cultuur ben ik wel dingen gewend, maar als je onder de mensen hier komt, dan verandert het een beetje. Grammatica van taal vond ik wennen. De manier van jezelf presenteren naar andere mensen, is ook anders. Daarnaast wordt hier bijvoorbeeld carnaval gevierd en daar gaan ze echt volledig in. Hoe ik iemand hier benader, is niet hoe ik iemand kan benaderen in mijn eigen cultuur. Dat is verschillend van elkaar. Door onder andere in het jongerenhuis te wonen, heb ik daar een weg in weten te vinden.
De meeste dingen heb ik in Nederland geleerd, want ik was een jaar of 13 toen ik hier naartoe kwam. Ik volgde in Congo onderwijs en hier in Nederland pas veel later. Je mag namelijk niet studeren zonder documenten. Ook mag je niet naar het buitenland. Ik zou graag willen dat ik iets zou kunnen bijdragen.
Vluchtelingen in de knel heeft mij geholpen met dat ik nu een studie kan volgen. Ik ben erg blij dat ik een ICT studie mag volgen op het Summa college in Eindhoven. Ik kan nu nog geen officieel diploma behalen i.v.m. het ontbreken van een verblijfsvergunning. Het zorgt er wel voor dat ik niet de hele tijd op één plek zit en alleen maar aan het denken ben over wat ik kan doen. Voor mij is school een fijne bezigheid. Als ik naar school ga, kan ik mij focussen op school alleen. Ik heb nog geen idee wat de toekomst mij biedt en daarom focus ik mij vooral op het nu. Ik zal graag willen werken, zodat ik ook iets kan opbouwen.
Help Hercule, zodat de zorg over een veilige woonplek weg blijft en hij zich volledig op zijn studie kan focussen.